Φλεβικές Δυσπλασίες

Οι δυσπλασίες μπορεί να οδηγήσουν σε:

• Χρόνιο πόνο ή αίσθημα βάρους στα προσβεβλημένα άκρα.
• Οίδημα ή διόγκωση των ιστών.
• Εμφάνιση κιρσών ή μη φυσιολογικών φλεβικών δικτύων.
• Αυξημένο κίνδυνο θρόμβωσης ή φλεβικής φλεγμονής.
• Σε σοβαρές περιπτώσεις, δυσμορφία ή ασυμμετρία άκρων.

Οι φλεβικές δυσπλασίες είναι σπάνιες και η ακριβής συχνότητά τους δεν είναι πλήρως καταγεγραμμένη, αλλά εκτιμάται ότι επηρεάζουν λιγότερο από 1% του γενικού πληθυσμού. Συχνά γίνονται αντιληπτές από τη γέννηση ή στα πρώτα χρόνια ζωής, ενώ μερικές μικρές δυσπλασίες παραμένουν αδιάγνωστες μέχρι την ενηλικίωση.

Η διάγνωση γίνεται με συνδυασμό:

• Κλινικής εξέτασης και λεπτομερούς ιστορικού.
• Υπερηχογραφίας Doppler (Triplex), για αξιολόγηση της ροής και των φλεβών.
• Μαγνητικής ή αξονικής αγγειογραφίας, για ακριβή χαρτογράφηση των δυσπλαστικών αγγείων.

Η σωστή διάγνωση είναι κρίσιμη για να αποφευχθούν επιπλοκές, όπως θρόμβωση, φλεβική ανεπάρκεια ή παραμόρφωση των άκρων.

Ορισμένες φλεβικές δυσπλασίες αποτελούν μέρος σύνθετων συνδρόμων με πολλαπλές εκδηλώσεις:

1. Σύνδρομο Klippel-Trénaunay (KTS)
   • Χαρακτηρίζεται από τριπλό σύμπτωμα: δερματικές αγγειακές δυσπλασίες (port-wine stains), υπερτροφία ή ανισομετρία άκρων και φλεβική ανεπάρκεια ή κιρσούς.
   • Εμφανίζεται συνήθως σε ένα άκρο και είναι σπάνιο (1 στα 20.000–40.000 νεογέννητα).
   • Μπορεί να προκαλέσει πόνο, οίδημα, θρόμβωση και αισθητική δυσμορφία.
2. Σύνδρομο Parkes-Weber
   • Παρόμοιο με το KTS, αλλά περιλαμβάνει αρτηριοφλεβικές επικοινωνίες, δηλαδή ανώμαλες συνδέσεις μεταξύ αρτηριών και φλεβών.
   • Μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική αιμάτωση, πρήξιμο και καρδιακή καταπόνηση σε σοβαρές περιπτώσεις.
3. Σύνδρομο Proteus
   • Πολυσυστηματική γενετική πάθηση που μπορεί να περιλαμβάνει φλεβικές δυσπλασίες, υπερτροφία ιστών και οστών.
   • Σπάνιο και πολύπλοκο, απαιτεί διεπιστημονική προσέγγιση.
4. Άλλα σύνδρομα φλεβικών δυσπλασιών
   • Ορισμένες δυσπλασίες συνδέονται με σύνδρομα μαλακών ιστών και οστών, που περιλαμβάνουν κιρσούς, ευρυαγγείες και παραμορφώσεις των άκρων.
   • Η ακριβής διάγνωση είναι σημαντική για εξατομικευμένο σχέδιο θεραπείας.

Η αντιμετώπιση των φλεβικών δυσπλασιών είναι πολυπαραγοντική και εξατομικευμένη:

• Παρακολούθηση και συντηρητική υποστήριξη με ειδικές ελαστικές κάλτσες.
• Ενδαγγειακές θεραπείες, όπως laser ή σκληροθεραπεία για επιλεγμένες φλέβες.
• Χειρουργικές επεμβάσεις, όταν υπάρχει σημαντική παραμόρφωση, επιπλοκές ή πόνος.
• Φυσιοθεραπεία για μείωση οιδήματος και βελτίωση κινητικότητας.

Η θεραπεία στοχεύει στη μείωση του πόνου, τη βελτίωση της λειτουργικότητας και την αισθητική αποκατάσταση.

Απαιτείται μακροχρόνια παρακολούθηση, καθώς οι δυσπλασίες μπορεί να εξελίσσονται ή να δημιουργούν νέες επιπλοκές με την ηλικία.